არ მიყვარს ხალხი რომ წუწუნებს ხოლმე. საკმაოდ დამღლელია მოქალაქის მოსმენა რომელიც წუწუნებს მის კომონალურ პირობებზე და მთავრობას აბრალებს ყველაფერს, საშინელი მოსასმენია მორწმუნის წუწუნი იმის შესახებ თუ რატომ დასაჯა ღმერთმა ის ასე, ქართველის წუწუნი რომელსაც საქართველო არ მოწონს და ამერიკას აქებს, შვილის წუწუნი მშობლების შესახებ, ქმრის წუწუნი ცოლის შესახებ და პირიქით…
გამოსავალი ხომ ასეთი მარტივია:
თუ ხელისუფლება არ მოგწონს გახდი რევოლუციონერი
თუ იესო არ მოგწონს ადიდე ალახი
თუ საქართველო არ მოგწონს წადი ამერიკაში
თუ ცოლი არ მოგწონს გაშორდი
მაგრამ თ ამ ყველაფერს ეგუები… ნუ იწუწუნებ მაინც…
რათქმაუნდა მოცემული გარემოებები მნიშვნელოვანია, მაგრამ თუ ჭკუა და ენერგია გეყოფა შეძლებ ისინი შენთვის სასარგებლო გარემოებებად გადააკეთო
ხალხი მუდამ გარემოებებს ადანაშაულებს. მე არ მჯერა გარემოებების. მე მჯერა ხალხის, რომელთაც სიფხიზლე შეინარჩუნეს და მოძებნეს მათთვის ხელაყრელი გარემოებანი, და თუ ვერ იპოვეს ასეთი- თავად შექმნეს. ბერნარდ შოუ
Комментариев нет:
Отправить комментарий