სამყარო, სადაც ვცხოვრობ მე…

  ცხოვრება თამაშიაო-უთქვამთ..რამდენად ვთამაშობთ ადამიანები ვერ გეტყვით,იმიტომ რომ თქვენც კარგად იცით,მაგრამ ფაქტია,ყოველ წამს,ყოველ წუთს თვითონ ცხოვრებაც გვეთამაშება...

ჩვენც, ალბათ ყველაზე ცუდად, მაგრამ ამასთანავე ყველაზე ლამაზად გვეთამაშება...

ჩვენს ცხოვრებაში ყველაფერი თამაშით იწყება..ან მთავრდება მაინც..

საკმაოდ პატარა გოგონა..ქერა,ცისფერთვალება,ხან მწვანეც და ასევე საკმაოდ პატარა ბიჭი,ხუჭუჭა,თაფლისფერთვალება..თამაში..წითელი,ყვითელი,შავი…შავი..დარტყმა და არა გარტყმა..სახლში “სირბილით ასვლა”,ოთახში შევარდნა და პირველი ოცნება,პირველი სიყვარული..შემდეგ დაკარგვა..შემთხვევით ნახვა 14 თებერვალს და აგრეთვე შემთხვევით დაშორება…ხუჭუჭა ბიჭი,ხუჭუჭა გოგოსთან ერთად..როგორც ჩანს სამარადჟამოდ…


-წეროები

-მიფრინავენ

-სად?

-შორს..

ამ შემთხვევაში ყველაფერი თამაშით არ დაწყებულა,თუმცა თითქმის თამაშით დასრულდა..არა..ვცრუობ..თამაშით დაიწყო..

წეროს როლი ინტერნეტმა ითამაშა და ერთმანეთთან მიაფრინა ორი წერო..იყო ბევრი ტყუილი, საბოლოოდ კი აღმოჩენა რომ ის,ის არის..მაგრამ მაინც გაქრობა..შემთხვევით ნახვა..პარკი..წვიმა..წეროები..მიფრინავენ…სად..შორს..ყელში კოცნა.. ლამპიონები..დღემდე დაუვიწყარი და მაინც..ბიჭი მომავალთან ერთად..

კვლავ ინტერნეტი,კვლავ გაცნობა და კვლავ აღმოჩენა..სოფელი..სიცივე და საღეჭი რეზინი,დღემდე შენახული,დაჭერობანას თამაში..ბიჭი და ამერიკა...

ინტერნეტი..საღეჭი რეზინის მეგობრის მეგობარი..პარკი..მტრედები,რომლებიც ღმერთის ენით საუბრობენ,რომ გოგომ ბიჭს აუცილებლად უნდა აკოცოს..და პირველი კოცნა…სიყვარულით თამაში..ბიჭი,მეუღლითა და პატარით..

წუწუნი..ბილეთის სახლში დარჩენა,მაინც შეღწევა (გმადლობ გუჯა)..მოწყენილობა..სიმღერები..სცენასთან მისვლა და აღმოჩენა რომ გოგონა ეგოისტობს..რომ მხოლოდ მისთვის უკრავს ბიჭი ტამტამებზე.. თვალები რომლითაც ფლირტი გაიბა..არა,არ გაბმულა,უბრალოდ გოგონას უნდოდა ასე..მან ბიჭის თვალები დაისაკუთრა იმ წამს..მისი თვალებით თამაშობდა..ბიჭი ფეისბუქზე და თხოვნა რომ გოგონამ რამე დაწეროს..

უნიჭო ნაწერი,მაგრამ მაინც შესრულებული... ბევრი ვერ გაიგებს... წეროები...!!!