შენ მე არ მიცნობ,მე კიდევ შენ მაგრამ ჩემს ბლოგს კითხულობ ე.ი. რაღაც საერთო მაინც გვაქვს.. ან მოგწონს ან არა.. გააჩნია ალბათ რა ხასიათზე ხარ,ისევე როგორც მე როცა ვწერ.. არც ის ვიცი რა უნდა გითხრა,ახლა ამ წერილს რომ კითხულობ ძალიან მიხარია.. ჩემთვის უცხო ხარ მაგრამ ჩემს ფიქრებს იზიარებ ამავე დროს.. ერთი ვიცი შენს შესახებ,ცნობისმოყვარე ადამიანი ხარ.. სხვაგვარად ჩემს წერილს არც წაიკითხავდი.თუმცა,რატომ ვცდილობ შენს აღწერას,ამას ხომ მაინც ვერ მოვახერხებ.. ეს მხოლოდ ჩემი ფანტაზიაა.. ნამდვილად არ ვიცი ახლა რას ფიქრობ,მე ის ვიცი რომ მინდა დიდი,ლამაზი წერილი დაგიწერო,რომ ჩემს ბლოგზე ისევ შემოხვიდე.ოდესღაც,ხომ ყველანი უცხონი ვიყავით ერთმანეთისთვის,მაგრამ დედამიწა ტრიალებს,ჩვენ ვმოძრაობთ,ერთმანეთს ქუჩაში იქნებ ბევრჯერ ჩავუარეთ კიდეც ან იქნებ საერთო ნაცნობი გვყავს,მაგრამ ერთმანეთს არ ვიცნობთ.მერე რა მოხდა იქნებ ერთ დღესაც გავიცნოთ კიდეც ერთმანეთი,იქნებ ამ წერილმაც მოახერხოს ეს.. გწერ არა იმიტომ,რომ მეგობრების ნაკლებობას განვიცდი,არამედ იმიტომ რომ შენ ერთი დიდი თამაშის ნაწილი ხარ,რომელსაც “წერილები” ჰქვია.. თუმცა ცხოვრებაც,ხომ თამაშია და მოთამაშეთა უმეტესობა ერთმანეთს არც ოცნობს..
უბრალო ადამიანური წერილია,უბრალო ადამიანისთვის დაწერილი.. გაუფორმებელი ყალბი,ზედმეტი სიტყვებით.. უცხო ხარ და ამ წერილით უნდა გამიცნო!.. ხოდა მინდა პირველივე შთაბეჭდილება ისეთივე იყოს,როგორიც სინამდვილეში ვარ.. ამ წერილში ბევრი საკუთარი აზრი და შეხედულება ჩავდე.. დაე,დღეიდან შენც მიცნობდე.. ისევე,როგორც დანარჩენები.. როგორც უკვე ვთქვი,ოდესღაც ხომ ჩემთვის სულ ყველა უცხო იყო.. ცხოვრების ყოველ საფეხურზე კი,ახალ ადამიანებს ვიცნობ და ქვეყნად ჩემთვის ერთით ნაკლები უცხო რჩება..
ახლა შენ კი მიცნობ,მაგრამ მე რომ არ გიცნობ? ეჰმ,რატომ არის ყველაფერი ასეთი რთული.. იმედია შენთვის მაინც არის იოლი...
2 комментария:
მაცო..
პ.ს. მარიამი? არა, უფრო მაცო.. ^^
თამთა :))
Отправить комментарий