დღეს ომი დასრულდა… ომი რომელიც წლების წინ დაიწყო… რომელშიც სრულიად ჩავერთე (ჩავეშვი) და წლების შემდეგ… გავაცნობიერე ის რომ… მე დავმარცხდი… ყველაფერი ნელნელა აისახა: შევიცვალე… აგრესია… გონებაგაფანტულობა… უძილობა… ნერვოზი… და ასე შემდეგ..
ვერ აგიღწერ… ვერ გადმოსცემ ბოლომდე თუ რა მდგომარეობაა ეს… სხეული და სული რომ გტკივა ერთად… რომ ეძებ გამოსავალს ვალების დასაფარად… და ძალიან ძნელი რომ არის…
რომ გაწუხებენ… დაგვიფარე მალეო… დღეში ათამდე ზარი… სხვადასხვა ნომრებიდან და ა.შ…
აი ესეთი ომი გამოვიარე მე…
აქამდე უბრალოდ… ვფიქრობდი იმას რომ შეიძლებოდა რაიმე პატარა ბერკეტი მაინც მქონოდა…
რომ ამ ყველაფრიდან ამოვსუჯლიყავი მაგრამ ყველაზე მთავარი ბერკეტი ამისათვის თავის დანებებაა… იმიტომ რომ რაც უფრო მივყევი და შევყევი ამ ყველაფრს… მით უფრო მეტად მივხვდი იმას რომ… ჭაობში ვიძირებოდი…
ეხლაც მაგ ეტაპზე ვარ…
ეხლაც უნდა ამოვიდე…
უნდა ამოვიდე საბოლოოდ და საერთოდ არ გავიხედო…
მისკენ…
ცხოვრება გრძელდება…
ბევრი სახე ალეწილი რამე მახსოვს…
ბევრი ისეთი მომენტიც როდესაც ძალიან სიცივეში გარეთ გამწარებულზე სიცხე მაწუხებდა…
ძნელია…
ძალიან…
მაგრამ შევძლებ…
დღეის შემდეგ…
არ არსებობს არაფერი ჩემთვის…
მაგ მხრივ…
და არც იარსებებს…
ეკლესიაში ჩავალ…
მალე…
ახალი ცხოვრება იწყება დღეს…
და ყველაზე მთავარი იცი რაზე მწყდება გული..?
ახლობლებს და საყვარელ ადამიანებს ვკარგავ…
ყველაფერს მაკარგვინებს ეს ომი…
და მალე მალე მალე…
უნდა დამთავრდეს…
დამთავრდა…
წავაგე…
აზრი არ აქვს…
ჭიდილს..
ჩემი რჩევა იქნება…
გაჩერდი უბრალოდ…
შენ უფრო ძლიერი ხარ ვიდრე ის…
იცოდე ეს…
დაიბრუნე საკუთარი თავის რწმენა და…
ამოისუნთქე…
სხვანაირად შეხედავ ცხოვრებას ამის შემდეგ…
სულ სხვანაირად…
ომი - კაზინოსთან…
დამთავრდა…
დავმარცხი…
დღეს…
